1738: Concurrentie in Tilburg.

Bron

1738:
De grote steenweg die in 1712 door de prinsbisschop van Luik vergund werd om via Hasselt aangelegd te worden tot Den Bosch zorgde voor een getouwtrek tussen betrokken steden en dorpen.

Zij stelden alles in het werk om deze belangrijke weg over hun grondgebied te doen lopen. In 1738 kwam het in Luik tot een akkoord over het traject tot op het grondgebied van Hasselt. Een jaar later namen de werken een aanvang en in de loop van 1741 raakte de weg berijdbaar tot in Hasselt.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 15, Achel.

1738:
Op 20 januari 1737 stierf er nog een kind van Sibilla onder de vermelding “defuncti in beverbeeck” (overleden in Beverbeek).

Niet lang nadat Vanderputten, kapitein van het regiment van de prins, op 21 mei 1737 de grote hoeve onder Achel op Beverbeek van Gerard Beckers voor 6600 gulden kocht, is het gezin Van den Dungen verhuisd naar een woonst in Acheldorp. In ieder geval kochten ze in 1738 midden in het dorp een huis van Theodorus Piepers. Die Piepers had het huis op zijn beurt bekomen van advocaat De Haen via een volmacht van Gerard Beckers. Gerard Beckers zal in Van den Dungen de geschikte persoon gevonden hebben om bepaalde plannen te kunnen realiseren, zeker wat de post betreft. Waarschijnlijk was dat huis van Piepers ook de afspanning op de route van de keizerlijke post tussen Roermond en Antwerpen. Piepers bleef immers in zijn huis wonen, betaalde er zijn inwoon, maar verbleef er als hospes. De vroegere halteplaats Genenbroek van het einde van de 17de eeuw zou dan intussen naar het dorp van Achel verlegd zijn geweest.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 15, Achel.

In 1739 poogde zekere Collin om vanuit Tilburg de brievenverzending op Frankrijk te organiseren.

De Postsociëteit vergaderde hierover en probeerde dit te verhinderen.
Stadsarchief Dordrecht nr. 4836.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 30, Hamont.

13 juni 1740 Men gebruikte geometrische instrumenten voor de metingen. (RAL)

1740: Achel wou verbonden worden met Hechtel, RAL Etats nr. 273.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 16, Achel.

1740: Voor Van den Dungen was het van groot belang om de afstand tussen Eindhoven en Achel te verkorten.

Hij koos welbewust voor een nieuwe aansluiting via de Achelse Kluis. Een eerste stap was de aanleg van een nieuwe weg. Dit lukte hem op 3 maart 1740 toen hij van zekere Joannes Rijcken een rechten wegh kocht welke gelegen was aan tussen de eigendommen van Beckers en de ermitage op de grens. De weg was 16 voet in de breedte van de heide af tot de beecke. Volgens de verkoop moest langs de weg een sloot van 110 voet gegraven worden, vier voeten diep. Op 9 oktober 1740 gaf men in Luik verslag van het bezoek van de deputé van Den Bosch aan het traject Hechtel-Achel waarbij voorgesteld werd om grond aan te kopen van de Achelse eremieten om in die nabijheid een brug van 10 voeten breed aan te leggen over de beek en de omgeving met zand aan te vullen. Van den Dungen realiseerde hiermee de verbinding met Achel via de dijk naar Leende. Deze weg werd hem ook op 1 augustus 1741 vergund. De eremieten waren de initiatieven van Van den Dungen dus ook gunstig gestemd. Het was voor Van den Dungen van groot belang om aan te kunnen tonen dat Achel de rol van Hamont overgenomen had in de wagenposterij tussen Den Bosch en Maastricht. Op vraag van Maties van den Dungen, inwoner van Achel, verklaarde Adriaan Bos, van competenten ouderdom, op 6 september 1741 voor de justitie van Grevenbroek, dat hij gedurende 29 jaar de post van Den Bosch op Maastricht bediende als koetsier en als postknecht. Nooit van zijn leven voer hij door de stad Hamont, nooit betaalde hij er weggeld. Hij verklaarde dat het zelfs onmogelijk was om ’s winters, als de wegen onbequaem zijn, over Hamont te varen om dan nog tijdig op de eindbestemming te zijn Hij voegde er aan toe dat zij hebben altijdt van Eijndhoven direct door de heyde gereden op Beverbeek een platse ende herberg sorterend ende schatbaar onder achele ende voorders van daar op de stadt bree. Deze verklaring werd bevestigd door de getuigen Derick van der Stelt, Adriaen Van der Dussen Dussen en Peter Van Oorschodt, respectievelijk 40, 20 en 9 jaar in dienst van de Bossche posterijen.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 16, Achel.

In 1740 werd zowel door de Raad van State in Den Haag als door de prins-bisschop van Luik een nieuwe impuls gegeven om deze weg af te werken.

Op het Rijkskarchief van Luik bevinden zich een aantal dossiers waarin men de strijd tussen een aantal heerlijkheden en gemeenten uit de Noorderkempen kan volgen om deze weg over hun grondgebied te krijgen. Want begin 1740  hadden de Staten van Luik de opdracht gegeven om de kortste wegen naar Den Bosch maar ook naar Breda te berekenen. Men gebruikte hiervoor geometrische instrumenten om vanuit de hoogste kerktorens dit plan op te maken het voorstel dat op 13 juni 1740 uit de bus kwam betrof een weg die Hasselt via de Broekermolen verliet en zo naar Zonhoven liep in de richting van de watermolen de Hagedoren. Van Zonhoven vervolgde de weg over Houthalen en Laak. Men ging dan via Helchteren en Hechtel verder om via het gehucht Locht onder Eksel in Lommel aan het eerste comptoir van de Generaliteitslanden aan te komen. De weg zou in de richting van Luyksgestel verder door Brabant lopen tot de splitsing naar Breda en ’s-Hertogenbosch. Dit trajectvoorstel leek definitief. Maar dit kon Grevenbroek niet zomaar laten gebeuren. In Hamont beraadde men zich hoe ze het traject via de oude marktweg, de verbinding via Peer naar Helchteren, konden laten lopen. Ook Mathijs van den Dungen en zijn vrouw Sibilla Ortelli geloofden in hun Achelse kansen.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 15-16 Achel.

Rond 1740 zochten de prinsbisschop van Luik en de Raad van State in Den Haag contact met elkaar om het in 1712 gestarte initiatief van de Luikse prinsbisschop voor de aanleg van de steenweg tussen ‘s-Hertogenbosch en Hasselt nieuw leven in te blazen.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 5, Hamont.

Vanaf 1740 kwam de familie Joosten op het voorplan als boden en postmeesters.

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 8, Hamont.

1741: 13 juli “den heere Gerardt Beckers arrestant tegens mevrouw Bormans in boven gearresteerde onder dese justitie gelegen reproduceert des heere itiriere decreeten, welcke debite par post aen haer syn geïnsinueert als blijckt bij attestatie van ued heeren substituyt griffier Geerts de welcke de copieen autentique onder adress aen dito mevrouw heeft gesonden en alhier selver op het posthuys alwaer de keysersche posten aencomen bestelt”

1741: 12 oktober “bij attestatie van Ued heere secretaris Goerts de welcke de copie aythentique onder addres aen dito mevrouw heeft gesonden ende alhie selver op het posthuijs alwaar de keijserlijcke posten aenkoemen bestelt, soe als claer blijckt dat dito mevrouw genoechsaem en overvloedelijck is geconcumacieert dijens volgens versoeckt den heer ….

Bron: Het boek “Hamont.
De geheimen van zijn brievenpost.
Achel op een kruispunt van
de diligences” auteurs Guido Tijskens
en Luk Van de Sijpe, pag 42, Hamont.